Sapin(-d'Andalousìo)
Abies pinsapo
Pinaceae
Àutri noum : Sap, Sapino, Sapi, Abet.
Noms en français : Sapin d'Andalousie, Pinsapo.
Descripcioun :Lou sapin-d'Andalousìo trachis naturalamen en Espagno e au Marrò. Au nostre es esta planta pèr lou rebouscage. Sèmblo à nosto sapino, Abies alba, pamens li fueio soun estacado tout à l'entour de la ramo coume uno brosso o un escoubihoun dóu meme biais que la serento. Lou bout di fueio soun un pau pougnènt e li bourroun resinous. Coumpara emé lou sapin dóu nostre e emé la serento que li pigno pendoulon.
Usanço :Dèu agué li mémis usanço que la sapino.
Port : Aubre
Taio : 10 à 30 m
Fueio : aguio escaumo
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Abies
Famiho : Pinaceae
Ordre : Pinales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 10 à 15 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 200 à 1900 m
Aparado : Noun
Abriéu à jun
Liò : Sapiniero
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Óurigino mediterrano-Ouèst
Ref. sc. : Abies pinsapo Boiss., 1838
Reviro-menut(-negre)
Vincetoxicum nigrum
Apocynaceae
Nom en français : Dompte-venin noir.
Descripcioun :Aquéu reviro-menut, adounc negre, èi lou cousin un pau mens coumun que lou classi. Es eisa de lou destria, lou tout èi de lou vèire, emé si pichòti flour negro e pelouso. Li fueio soun óupousado e lusènto.
Usanço :Sabèn pas s'èro emplega à passa tèms contro li pougnaduro de vipèro, en emplastre, coume lou reviro-menut. Fau saupre que li racino, majamen, soun proun empouisounanto.
Port : Grando erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Vincetoxicum
Famiho : Apocynaceae
Coulour de la flour :
Brunello
Petalo :
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Ribiero
- Camin
- Garrigo
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Vincetoxicum nigrum (L.) Moench, 1802